Ellen Noens staat op haar paspoort maar in de muziekwereld is deze singer-songwriter uit Zeeland gekend als Ellen Shae, de zangeres die in 2014 haar album “My Window” onder onze aandacht wist te brengen. Drie jaar later kwam er een opvolger met de EP “Clouds” en nu is de tweede volwaardige plaat klaar die enkele dagen geleden op de markt werd losgelaten.

“Caged Bird” is de titel van dit negen songs tellende nieuwe album. Alle nummers werden door Ellen Shae zelf van tekst en muziek voorzien maar voor de albumtiteltrack “Caged Bird” (zie 2e video) en voor de op de eerste video te beluisteren song “Open Road” kreeg ze componeerhulp van de Amerikaanse zanger-gitarist Tom Mank waarvoor Ellen Shae voor vocale support had gezorgd op het begin dit jaar uitgebrachte album “We Still Know How To Love” van Tom Mank en zijn cello spelende eega Sera Smolen.

De albumopname gebeurde door Arjan Bogaert in een Belgische studio onder supervisie van de Amerikaanse producer en multi-instrumentalist Rich DePaolo uit Ithaca, New York die meespeelde op basgitaar, mandoline, gitaren, banjo en piano terwijl Bill King op drums speelde bij alle tracks. Verder waren er voor enkele songs ook nog instrumentale bijdragen van Mark Karlsen op saxofoon, Gait Klein Kromhof op mondharmonica, Doug Robinson op contrabas en strijkers Sera Smolen op cello en Max Buckholtz op viool.

De inspiratie voor enkele songs op “Caged Bird” vond Ellen Shae in haar eigen leventje en in allerlei dingen die om haar heen gebeuren of bij zaken die haar op één of andere wijze raken zoals de problematiek rond milieu en klimaat. Haar loepzuivere zang kleurt tijdloze, vaak melancholische folkliedjes als “Polluted Air”, “Rhyme”, “Salt” en het door strijkers geromantiseerde “Judging” en “Homesick”. Dit is volgens ons een heel leuk album van een zingende nachtegaal in haar kooitje.

(valsam)